Słów kilka o białym cukrze...
Biały cukier jest bardzo popularny, no ale cóż... niezdrowy! Cukier to inaczej sacharoza, która składa się z fruktozy i glukozy. O ile fruktoza jest dobrym cukrem i pozyskiwanie z niej energii dla organizmu nie wymaga udziału insuliny, o tyle w przypadku glukozy insulina jest konieczna do tego procesu. Cukier ten jest jedną z głównych przyczyn otyłości - zawiera 400 kcal/100 g.
A teraz jego zdrowsze zamienniki:
CUKIER TRZCINOWY
Cukier pozyskiwany z trzciny cukrowej, który ma charakterystyczny złotobrązowy odcień, w różnym stopniu nasycenia w zależności od rodzaju. Cukier trzcinowy zawiera śladowe ilości takich wartości odżywczych jak: żelazo, wapń, magnez i potas. Przy wyborze cukru należy zwracać uwagę na informację czy na pewno jest to cukier nierafinowany, czyli nieoczyszczony ze składników odżywczych. Kaloryczność cukru trzcinowego jest podobna do białego i mieści się w przedziale 380- 400 kcal/100 g w zależności od rodzaju.
Należy pamiętać, że nie każdy cukier trzcinowy jest zdrowy! Na rynku można trafić na cukier o nazwie " brązowy" i nie ma on nic wspólnego ze zdrowym cukrem trzcinowy. Jest to zwyczajny biały cukier barwiony karmelem lub melasą i jest tak samo małowartościowy pod względem wartości odżywczych jak zwykły biały cukier z buraków cukrowych.
Odmiany cukru trzcinowego:
- cukier trzcinowy jasny jest w kolorze miodu, nierafinowany, bardzo drobny, nadający się praktycznie do wszystkiego jako idealne zastępstwo cukru białego.
- cukier trzcinowy Demerara jest gruboziarnisty o kolorze i smaku przypominający połączenie miodu i karmelu.
-cukier trzcinowy Muscovado to cukier drobny, ale nie sypki, jakby trochę wilgotny, w kolorze przepalonego miodu z posmakiem korzennym, ma sporą zawartość melasy.
FRUKTOZA
Fruktoza, czyli cukier owocowy, pozyskiwany z owoców, ale znaleźć ją można również w miodach. Jest częścią składową sacharozy, czyli białego cukru. Kalorycznie prezentuje się zbliżonym poziomem kalorycznym do cukru białego - ok. 390 kcal/100 g. Jednak jest od niego dużo słodsza, więc używamy jej mniej, przez co wartość kaloryczna wyrobu słodzonego fruktozą jest niższa.
Główną zaletą fruktozy jest to, że jest pozyskiwana naturalnie, a nie syntetycznie. Jest polecana cukrzykom ze względu na to, że wchłania się wolniej niż sztuczna sacharoza, więc łatwiej o kontrolę cukru we krwi., a to dlatego, że do procesu pozyskiwania energii z fruktozy organizm nie używa insuliny.
MELASA
Melasa to syrop o ciemnobrązowym zabarwieniu, który jest produktem ubocznym powstałym przy wytwarzaniu zarówno cukru trzcinowego, jak i cukru z buraków cukrowych. Melasę trzcinową dodaje się ponownie do gotowego cukru trzcinowego, dzięki czemu uzyskuje się charakterystyczny dla tego cukru złotobrązowy kolor. Melasy buraczanej natomiast nie dodaje się do cukru z buraków cukrowych, dlatego zachowuje on swoją krystalicznie białą barwę. Melasa trzcinowa ma dobre właściwości i działa korzystnie na układ nerwowy, trawienny i odpornościowy. Zawiera takie mikroelementy jak: żelazo, wapń, potas, fosfor, magnez oraz witaminy z grupy B. Melasa ma 290kcal/ 100 g i jest produktem słodszym od cukru, więc w przeliczeniu można jej użyć mniej.
SYROP KLONOWY
Uzyskuje się go z pnia klonu, a główne miejsce produkcji to Kanada. Jest gęstym, słodkim syropem bogatym w mikroelementy, sole mineralne oraz witaminy z grupy B. Oprócz właściwości zdrowotnych, syrop klonowy uznaje się za afrodyzjak pobudzający zmysły seksualne. Wartość energetyczna syropu klonowego jest niższa niż cukru czy miodu i wynosi 260 kcal/ 100 g.
SYROP Z AGAWY
Syrop z agawy jest środkiem słodzącym wywodzącym się z Meksyku. Produkowany jest z kaktusów o nazwie agawa, a dokładnie z soku wyciśniętego z rdzenia tego kaktusa. W syropie tym zawarta jest fruktoza, którą nasz organizm przyswaja dużo wolniej niż glukozę i biały cukier (sacharozę), dlatego jest dobrym zamiennikiem cukru dla diabetyków.
W smaku jest dużo słodszy niż biały cukier.
W konsystencji przypomina miód i syrop klonowy, choć jest jeszcze bardziej lejący.
Natomiast kolory przyjmuje od jasnożółtej do ciemnej karmelowej - im ciemniejszy tym bardziej słodki. Wartość energetyczna syropu z agawy to 310 kcal/ 100 g,
MIÓD
Rodzajów miodu jest bardzo wiele, można także przebierać w ich kolorach i rozpatrywać wybór nie tylko pod kątem smaku i zastosowania, ale także walorów zdrowotnych. Przy wyborze miodu należy zwracać uwagę na cenę, bo zbyt niska cena niby naturalnego miodu jest już podejrzana.
To samo tyczy się barwy i konsystencji, nie wszystkie piękne kolorystycznie miody świadczą o ich pozdrowotnych właściwościach. Część konsumentów nie lubi kiedy miód się krystalizuje, bo ciężko się ich używa, nie wygląda to ładnie i apetycznie, ale pamiętajmy, że każdy naturalny miód z czasem się krystalizuje. Zatem jak widzimy już taki skrystalizowany miód, to już może być to sygnał dla nas, że najprawdopodobniej jest prawdziwy i naturalny miód pszczeli.
Większość z nich jest bardzo zdrowa i można powiedzieć, że od naprawdę dawnych czasów miód nazywany jest eliksirem życia, Są polecane jako zamienniki białego cukru choćby do słodzenia. A kto nie lubi herbaty z miodem i cytryną?! Idealny sposób na rozgrzanie w czasie przeziębienia. Miód kalorycznie średnio ma 330 kcal/ 100 g.
KSYLITOL
Najczęściej pozyskuje się z drzewa brzozy, dlatego nazywany jest cukrem brzozowym, ale także występuje w niektórych owocach, warzywach i grzybach jednak w niewielkiej ilości. Ksylitol polecany jest osobom chorym na cukrzycę, bo przetwarzany jest w naszym organizmie przy niewielkim udziale insuliny. Ma wiele zalet, między innymi wpływa pozytywnie na przyswajanie wapnia, więc sprzyja obudowanie i wzmacnianiu kości i zębów. Działa też przeciwzapalnie, przeciwgrzybiczo i wzmacniająco na cały organizm. Jest najbardziej polecanym zamiennikiem białego cukru ze względu na to, że działa korzystnie na nasze zęby nie powodując próchnicy, a wręcz przeciwdziała chorobom dziąseł i zębów. Z punktu kalorycznego można powiedzieć, że ksylitol to połowa droga do raju, jego wartość kaloryczna wynosi 240 kcal/ 100 g.
STEWIA
Stewia jest roślina najsłodszą jaka została odkryta. W liściach stewii znajduje się ekstrakt, który jest tą właściwą substancją słodzącą. Słodziki ze stewii są naturalne, zdrowe i co najważniejsze z punktu widzenia dietetycznego - nie zawierają kalorii. Jej zdrowotne właściwości przemawiają same za siebie, bo nie dość, że obniża poziom ciśnienia we krwi, to jest bezpieczna dla cukrzyków, nie powoduje próchnicy zębów ani otyłości. W 2011 roku, po przeprowadzeniu badan toksykologicznych, została oficjalnie zatwierdzona jako słodzik przez Komisję Europejską.
W sprzedaży występuje w formie tabletek i płynu. Można także ją samemu uprawiać jako rodzaj słodkiego zioła i dodawać do potraw jej świeże liście.
CUKIER WANILIOWY
Prawdziwy cukier waniliowy jest dość drogi, więc zwykle używa się jego zamiennika, czyli cukru wanilinowego. Wanilina i wszelkie syntetyczne środki (np. etylowanilina) pozyskiwane są z miazgi drzewnej, więc nie zawierają tego co prawdziwa wanilia. Oczywiście większość nas sięga z wygody po cukier waniliowy, który można dostać w każdym sklepie, z prawdziwym waniliowym już gorzej, gdyż trzeba go się naszukać. Ale jest alternatywa! Istnieje bardzo prosty sposób na domowy cukier waniliowy.
Kupujemy prawdziwą laskę wanilii, przekrawamy ją wzdłuż, wyciągamy z niej ziarenka, które wrzucamy do zwykłego cukru i dokładnie mieszamy. Laskę wanilii kroimy na 2-3 części i również dodajemy do cukru. Wszystko zamykamy w szczelnym słoiku i już po tygodniu można używać swój domowy, pachnący cukier waniliowy z prawdziwą laską wanilii. Zaletą tego sposobu na cukier waniliowy jest to, że można zrobić sobie nawet zdrowy trzcinowy cukier waniliowy, czego w zwykłych sklepach nie znajdziemy. Cukier waniliowy kalorycznie nie różni się od cukru białego, ma 400 kcal/ 100 g. Cóż, ale kto nie lubi słodkiego? Niestety jest to pokusa dla każdego z nas, więc to podałam raczej jako ciekawostka.
Biały cukier jest bardzo popularny, no ale cóż... niezdrowy! Cukier to inaczej sacharoza, która składa się z fruktozy i glukozy. O ile fruktoza jest dobrym cukrem i pozyskiwanie z niej energii dla organizmu nie wymaga udziału insuliny, o tyle w przypadku glukozy insulina jest konieczna do tego procesu. Cukier ten jest jedną z głównych przyczyn otyłości - zawiera 400 kcal/100 g.
A teraz jego zdrowsze zamienniki:
CUKIER TRZCINOWY
Cukier pozyskiwany z trzciny cukrowej, który ma charakterystyczny złotobrązowy odcień, w różnym stopniu nasycenia w zależności od rodzaju. Cukier trzcinowy zawiera śladowe ilości takich wartości odżywczych jak: żelazo, wapń, magnez i potas. Przy wyborze cukru należy zwracać uwagę na informację czy na pewno jest to cukier nierafinowany, czyli nieoczyszczony ze składników odżywczych. Kaloryczność cukru trzcinowego jest podobna do białego i mieści się w przedziale 380- 400 kcal/100 g w zależności od rodzaju.
Należy pamiętać, że nie każdy cukier trzcinowy jest zdrowy! Na rynku można trafić na cukier o nazwie " brązowy" i nie ma on nic wspólnego ze zdrowym cukrem trzcinowy. Jest to zwyczajny biały cukier barwiony karmelem lub melasą i jest tak samo małowartościowy pod względem wartości odżywczych jak zwykły biały cukier z buraków cukrowych.
Odmiany cukru trzcinowego:
- cukier trzcinowy jasny jest w kolorze miodu, nierafinowany, bardzo drobny, nadający się praktycznie do wszystkiego jako idealne zastępstwo cukru białego.
- cukier trzcinowy Demerara jest gruboziarnisty o kolorze i smaku przypominający połączenie miodu i karmelu.
-cukier trzcinowy Muscovado to cukier drobny, ale nie sypki, jakby trochę wilgotny, w kolorze przepalonego miodu z posmakiem korzennym, ma sporą zawartość melasy.
FRUKTOZA
Fruktoza, czyli cukier owocowy, pozyskiwany z owoców, ale znaleźć ją można również w miodach. Jest częścią składową sacharozy, czyli białego cukru. Kalorycznie prezentuje się zbliżonym poziomem kalorycznym do cukru białego - ok. 390 kcal/100 g. Jednak jest od niego dużo słodsza, więc używamy jej mniej, przez co wartość kaloryczna wyrobu słodzonego fruktozą jest niższa.
Główną zaletą fruktozy jest to, że jest pozyskiwana naturalnie, a nie syntetycznie. Jest polecana cukrzykom ze względu na to, że wchłania się wolniej niż sztuczna sacharoza, więc łatwiej o kontrolę cukru we krwi., a to dlatego, że do procesu pozyskiwania energii z fruktozy organizm nie używa insuliny.
MELASA
Melasa to syrop o ciemnobrązowym zabarwieniu, który jest produktem ubocznym powstałym przy wytwarzaniu zarówno cukru trzcinowego, jak i cukru z buraków cukrowych. Melasę trzcinową dodaje się ponownie do gotowego cukru trzcinowego, dzięki czemu uzyskuje się charakterystyczny dla tego cukru złotobrązowy kolor. Melasy buraczanej natomiast nie dodaje się do cukru z buraków cukrowych, dlatego zachowuje on swoją krystalicznie białą barwę. Melasa trzcinowa ma dobre właściwości i działa korzystnie na układ nerwowy, trawienny i odpornościowy. Zawiera takie mikroelementy jak: żelazo, wapń, potas, fosfor, magnez oraz witaminy z grupy B. Melasa ma 290kcal/ 100 g i jest produktem słodszym od cukru, więc w przeliczeniu można jej użyć mniej.SYROP KLONOWY
Uzyskuje się go z pnia klonu, a główne miejsce produkcji to Kanada. Jest gęstym, słodkim syropem bogatym w mikroelementy, sole mineralne oraz witaminy z grupy B. Oprócz właściwości zdrowotnych, syrop klonowy uznaje się za afrodyzjak pobudzający zmysły seksualne. Wartość energetyczna syropu klonowego jest niższa niż cukru czy miodu i wynosi 260 kcal/ 100 g.
SYROP Z AGAWY
Syrop z agawy jest środkiem słodzącym wywodzącym się z Meksyku. Produkowany jest z kaktusów o nazwie agawa, a dokładnie z soku wyciśniętego z rdzenia tego kaktusa. W syropie tym zawarta jest fruktoza, którą nasz organizm przyswaja dużo wolniej niż glukozę i biały cukier (sacharozę), dlatego jest dobrym zamiennikiem cukru dla diabetyków.
W smaku jest dużo słodszy niż biały cukier.
W konsystencji przypomina miód i syrop klonowy, choć jest jeszcze bardziej lejący.
Natomiast kolory przyjmuje od jasnożółtej do ciemnej karmelowej - im ciemniejszy tym bardziej słodki. Wartość energetyczna syropu z agawy to 310 kcal/ 100 g,
MIÓD
Rodzajów miodu jest bardzo wiele, można także przebierać w ich kolorach i rozpatrywać wybór nie tylko pod kątem smaku i zastosowania, ale także walorów zdrowotnych. Przy wyborze miodu należy zwracać uwagę na cenę, bo zbyt niska cena niby naturalnego miodu jest już podejrzana.
To samo tyczy się barwy i konsystencji, nie wszystkie piękne kolorystycznie miody świadczą o ich pozdrowotnych właściwościach. Część konsumentów nie lubi kiedy miód się krystalizuje, bo ciężko się ich używa, nie wygląda to ładnie i apetycznie, ale pamiętajmy, że każdy naturalny miód z czasem się krystalizuje. Zatem jak widzimy już taki skrystalizowany miód, to już może być to sygnał dla nas, że najprawdopodobniej jest prawdziwy i naturalny miód pszczeli.
Większość z nich jest bardzo zdrowa i można powiedzieć, że od naprawdę dawnych czasów miód nazywany jest eliksirem życia, Są polecane jako zamienniki białego cukru choćby do słodzenia. A kto nie lubi herbaty z miodem i cytryną?! Idealny sposób na rozgrzanie w czasie przeziębienia. Miód kalorycznie średnio ma 330 kcal/ 100 g.
KSYLITOL
Najczęściej pozyskuje się z drzewa brzozy, dlatego nazywany jest cukrem brzozowym, ale także występuje w niektórych owocach, warzywach i grzybach jednak w niewielkiej ilości. Ksylitol polecany jest osobom chorym na cukrzycę, bo przetwarzany jest w naszym organizmie przy niewielkim udziale insuliny. Ma wiele zalet, między innymi wpływa pozytywnie na przyswajanie wapnia, więc sprzyja obudowanie i wzmacnianiu kości i zębów. Działa też przeciwzapalnie, przeciwgrzybiczo i wzmacniająco na cały organizm. Jest najbardziej polecanym zamiennikiem białego cukru ze względu na to, że działa korzystnie na nasze zęby nie powodując próchnicy, a wręcz przeciwdziała chorobom dziąseł i zębów. Z punktu kalorycznego można powiedzieć, że ksylitol to połowa droga do raju, jego wartość kaloryczna wynosi 240 kcal/ 100 g.STEWIA
W sprzedaży występuje w formie tabletek i płynu. Można także ją samemu uprawiać jako rodzaj słodkiego zioła i dodawać do potraw jej świeże liście.
CUKIER WANILIOWY
Prawdziwy cukier waniliowy jest dość drogi, więc zwykle używa się jego zamiennika, czyli cukru wanilinowego. Wanilina i wszelkie syntetyczne środki (np. etylowanilina) pozyskiwane są z miazgi drzewnej, więc nie zawierają tego co prawdziwa wanilia. Oczywiście większość nas sięga z wygody po cukier waniliowy, który można dostać w każdym sklepie, z prawdziwym waniliowym już gorzej, gdyż trzeba go się naszukać. Ale jest alternatywa! Istnieje bardzo prosty sposób na domowy cukier waniliowy.
Kupujemy prawdziwą laskę wanilii, przekrawamy ją wzdłuż, wyciągamy z niej ziarenka, które wrzucamy do zwykłego cukru i dokładnie mieszamy. Laskę wanilii kroimy na 2-3 części i również dodajemy do cukru. Wszystko zamykamy w szczelnym słoiku i już po tygodniu można używać swój domowy, pachnący cukier waniliowy z prawdziwą laską wanilii. Zaletą tego sposobu na cukier waniliowy jest to, że można zrobić sobie nawet zdrowy trzcinowy cukier waniliowy, czego w zwykłych sklepach nie znajdziemy. Cukier waniliowy kalorycznie nie różni się od cukru białego, ma 400 kcal/ 100 g. Cóż, ale kto nie lubi słodkiego? Niestety jest to pokusa dla każdego z nas, więc to podałam raczej jako ciekawostka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz